In de aanloop naar het jubileumjaar Tweehonderd jaar Gemeente Staphorst heeft de huisuitgever van Koos Geerds, De Arbeiderspers te Amsterdam, zijn in 1998 verschenen dichtbundel Staphorst opnieuw laten verschijnen. Deze vierde druk is een herziene en fors uitgebreide versie van de oorspronkelijke bundel. Vormgever Steven van der Gaauw - die diverse malen internationaal is gelauwerd voor zijn bijzondere en artistieke ontwerpen - heeft opnieuw voor een prachtige omslag en lay-out zorg gedragen. Daarmee is deze bundel - behalve verrassend veelzijdig van inhoud - ook nog eens een echt 'hebbeding' oftewel gadget geworden!
Evenals in 1998 ontving de auteur ook nu voor deze bundel lovende kritieken. Waaronder de volgende van Rien van den Berg (Nederlands Dagblad vrijdag 10 september 2010):
"Dat de bundel Staphorst van Koos Geerds bij verschijnen in 1998 gelijk drie drukken beleefde (een herdruk nog in de maand van verschijnen, en nog een in de maand erna), was al bijzonder. Maar dat er nu, na twaalf jaar, opnieuw een herdruk ligt, dat is van een hoge zeldzaamheid."
Natuurlijk probeert de uitgeverij oude fans te verleiden tot de aanschaf van ook deze druk. Vijftien nieuwe gedichten staan erin. Voor een deel 'bijvangst' die al te lezen was in de bundel Weerribben, die Geerds op Staphorst volgen liet, maar er staan ook nieuwe in.
Spannende vraag is natuurlijk: blijft het overeind. De bundel die in 1998 haast een hype werd, staat vol zeer eenvoudige poëzie. Als je het liever wat ingewikkelder hebt, vrees je misschien dat je Staphorst te snel uit hebt, zoals een eenvoudig melodietje dat eerst een paar weken in je kop zit en dan gaat vervelen. Of irriteren. Geerds schetst een dorpsportret (van het tweelingdorp Rouveen overigens, maar de uitgever dacht dat de bundel onder de kop Staphorst beter zou verkopen) in een mengeling van boerentaal en kerktaal. Over een ontbijt:
Bij het begin van de maaltijd
klemde de boer of de boerin het brood
onder de linkerarm tegen het lijf en sneed
de boterhammen voor de familie af;
daarna at men zwijgend.
Dit brood was gebakken van het graan
dat zijn wasdom ontving uit de nietige korrel,
de koe gaf boter, kaas en melk,
het ei kwam van de kip, het rookvlees
van de schoorsteen en het varken.
Hierbij betaamde het een mens
een kapittel uit de Schrift te lezen,
zijn Schepper ootmoedig te danken
en stil te wezen.
Het taalspel van Geerds blijft overtuigen. Hij begint in de dorpstaal, laat dan ineens het woord 'wasdom' vallen - tale Kanaäns dus - vervolgt alsof hij er zelf van geschrokken is met nog eenvoudiger mededelingen ('het ei kwam van de kip'), maakt ook die spannend ('rookvlees kwam van de schoorsteen en het varken') en de lezer beseft dan dat Geerds aan het uitstellen is wat onvermijdelijk is: de tale Kanaäns.
Staphorst was en is een succes. Maar voor de literaire prestatie, voor de poëzie die hij wist te smeden uit dorpstaal en Bijbeltaal, heeft Geerds onvoldoende waardering gekregen. De VSB-poëzieprijs 1998 moet alsnog naar Staphorst."
De bundel, met ruim vijftig gedichten, is verkrijgbaar bij de boekhandel en kost € 17,95.