Je bent er, elk seizoen, in elke plaats
en glans - allerdoorluchtigste rivier,
geboren uit de zon, gedragen op.de wolken;
ik, aan de oever, overpeins je plan:
hoe jij, gezegende, in moedernaakte staat
het waagt aan God de spiegel voor te houden,
en zelfs, opdat je luister tot volkomenheid geraakt,
de hemel dwingt binnen je schoot te vallen;
maar mij, die altijd je verwachtte, voorbij
dwarrelde als een schim - kaalslag die bloeit
geenzijds het glas, waartegen ik, verloren,
mijn lippen op je bloemen, heb gesmacht.