 | Gods element Verschenen : 1996 |
Omschrijving van de uitgever
Koos Geerds valt moeilijk te kwalificeren als een eenkennig dichter. Zijn gedichten kenmerken zich allereerst door een grote variatie en een constante beweging tussen uitersten - tussen traditie en vernieuwing, erotiek en devotie, minieme geste en groot gebaar, engagement en inkeer.
Geerds' vorige bundel Insekten bestond geheel uit gedichten over de nietigste (en onaanzienlijkste) dieren uit de schepping. Met Gods element slaat hij zijn vleugels opnieuw breed uit. De bundel kent een verbazingwekkende diversiteit aan versvormen en genres, en beslaat een nog uitgebreidere scala aan onderwerpen.
Naast een aantal naar de vorm conventionele gedichten bevat Gods element veel lange tot zeer lange epische gedichten, waarmee Geerds zich begeeft in een genre dat in de Nederlandse poëzie nauwelijks beproefd is. In sommige ervan weerklinkt het klassieke heldendicht, andere doen in de verte denken aan de poëtische evocaties van Derek Walcott. De bundel eindigt ,et een ode aan de scheppingskracht: 'Zo wik jij, Poëzie, jouw risico's / zo sla jij elke dag een nieuwe bladzij op / en geeft de wereld dit rantsoen te schrijven, lezen.'
Asielzoekers
Wij waren ver van huis.
Loop wat door, zei je zachtjes,
kijk niet zo achterom,
het zit ons niet op de hielen.
Maar wat zijn dat dan voor stemmen,
vroeg ik, en wat flikkert daarginds,
dat zijn toch tekenen
die niet bedriegen?
Het komt niet deze kant op, zei je,
dit is het goede pad en verder
hebben we toch altijd onze papieren?
We glimlachten naar elkaar,
verontschuldigend, geruststellend,
klappertandend van doodsangst.